موارد مصرف استرپتومایسین
این دارو همراه با سایر داروهای ضد سل، در درمان مصرف می شود. همچنین در درمان بروسلوز ( همراه با دوکسی سیکلین )، گرانولوما اینگوئینال ، طاعون و تولارمی مصرف می شود.
مکانیسم اثر استرپتومایسین
استرپتومایسین یک آنتی بیوتیک آمینوگلیکوزیدی است که مانند سایر داروهای این گروه با عبور فعال ازغشای باکتری مانع بیوسنتز پروتیئن توسط ریبوزوم ها می شود.
فارماکوکینتیک استرپتومایسین
آمینوگلیکوزیدها از راه گوارش جذب نمی شوند. البته در صورت زخم گوراش یا التهاب روده مقادیری از دارو جذب می شود. آمینوگلیکوزیدها بصورت تزریق عضلانی یا وریدی مصرف می شود.
جذب این داروها پس از تزریق عضلانی سریع و کامل است. آمینوگلکوزیدها از راه پوست هم جذب می شوند. پس از جذب در اغلب بافت ها و مایعات بدن منتشر می شوند و بیشترین غلظت را در ادرار دارند. غلظت سرمی این داروها نیم الی یک و نیم ساعت پس از تزریق عضلانی و ۱۵ الی ۳۰ دقیقه پس از تزریق وریدی به حداکثر خود می رسد. دفع آمینوگلیکوزیدها عمدتا کلیوی است و در صورت وجود عیب کار کلیه ممکن است در بدن تجمع یابند.
نیمه عمر آمینوگلیکوزیدها ۲ الی ۴ ساعت است که در صورت عیب کار کلیه ممکن است تا ۱۰۰ ساعت نیز افزایش یابد.
منع مصرف استرپتومایسین
این دارو در صورت ابتلای بیمار به میاستنی گراو نباید مصرف شود.
عوارض جانبی استرپتومایسین
سایر عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی: افت فشارخون
سیستم اعصاب مرکزی: تب دارویی، مورمور شدن صورت، سردرد، سمیت عصبی
پوستی: درماتیت اکسفولیاتیو، راش پوستی، کهیر
گوارشی: تهوع، استفراغ
ادراری تناسلی: آزوتمی (تشکیل فرآورده های زايد نیتروژن در خون)، سمیت کلیوی
هماتولوژی و انکولوژی: افزایش سطح ائوزینوفیل خون، آنمی همولیتیک، لکوپنی، پان سیتوپنی (کاهش تمام سلول های خون)، ترومبوسیتوپنی
ازدیاد حساسیت: آنافیلاکسی، آنژیوادم
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد مفاصل، لرزش، ضعف
چشمی: تنبلی چشم
گوشی: سمیت شنوایی، سمیت گوشی وستیبولار
تنفسی: تنگی نفس
تداخلات دارویی استرپتومایسین
در صورت مصرف همزمان سفالوسپورین ها ( به ویژیه سفالوتین )، آمفوتریسین، سیکلوسپورین وداروهای سیتوتوکسیک، خطر بروز مسمومیت کلیوی ( واحتمالاً مسمومیت گوشی ) افزایش می یابد. مصرف همزمان استرپتومایسین با نئوستیگمین و پیریدوستیگمین ، اثر این داروهای کولینرژیک را کاهش می دهد. مصرف همزمان استرپتومایسین با داروهای مسدد عصب – عضله ممکن است موجب ضعف بیشتر عضلات اسکلتی، ضعف تنفس وحتی آپنه شود. خطر بروز مسمومیت گوشی در صورت مصرف همزمان استرپتومایسین با داروهای صدرگروه لوپ ممکن است افزایش یابد. از مصرف همزمان این دارو با کاپرئومایسین باید خوداری کرد، زیرا خطر بروز مسمومیت گوشی و کلیوی وانسداد عصب – عضله ممکن است افزایش یابد .
هشدار ها استرپتومایسین
فاصله زمانی بین دفعات مصرف دارو در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه باید افزایش یابد.
توصیه های دارویی استرپتومایسین
1- دوره درمان سل ممکن است 1-2 سال یا حتی بیشتر طول بکشد. با وجود این ، در صورت بروزعلایم مسمومیت با این دارو، مصرف آن باید قطع شود.
2- محل تزریق دارو در هر بار تزریق باید عوض شود. تزریق غلظت های بیش از 500mg/ml توصیه نمی شود.
مقالات پر بیننده:
