قرص های GLYSET حاوی میگلیتول ، یک مهارکننده خوراکی آلفا گلوکوزیداز برای استفاده در مدیریت دیابت غیر وابسته به انسولین هستند.
GLYSET به صورت قرص 25 میلی گرم ، 50 میلی گرم و 100 میلی گرم برای مصرف خوراکی در دسترس است.
میگلیتول
مکانیسم اثر
برخلاف سولفونیل اوره ها ، میگلیتول ترشح انسولین را تقویت نمی کند. عمل آنتی هیپرگلیسمیک میگلیتول از مهار برگشت پذیر آنزیم های هیدرولاز گلوکوزید روده ای متصل به غشایی ناشی می شود. آلفا گلوکزیدازهای روده ای متصل به غشا، الیگوساکاریدها و دی ساکاریدها به گلوکز و سایر مونوساکاریدها در روده کوچک هیدرولیز می شوند. در بیماران دیابتی ، این مهار آنزیم منجر به تاخیر در جذب گلوکز و کاهش هیپرگلیسمی بعد از مصرف می شود.
فارماکودینامیک
میگلیتول ، یک مهارکننده آلفا گلوکزیداز خوراکی ، یک مشتق دزوکسی نوژیریمایسین است که هضم کربوهیدراتهای مصرف شده را به تأخیر می اندازد ، در نتیجه منجر به افزایش کمتری در غلظت گلوکز خون بعد از وعده های غذایی می شود. به عنوان یک نتیجه از کاهش گلوکز پلاسما ، میگلیتول باعث کاهش سطح هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران مبتلا به دیابت نوع II (وابسته به انسولین) می شود. گلیکوزیلاسیون پروتئین غیر آنزیمی سیستمیک ، همانطور که توسط سطح هموگلوبین گلیکوزیله شده منعکس می شود ، تابعی از غلظت متوسط گلوکز خون در طول زمان است. از آنجا که مکانیسم عملکرد آن متفاوت است ، اثر میگلیتول برای تقویت کنترل قند خون به اثر سولفونیل اوره ها هنگام استفاده در ترکیب دارویی اضافه می شود. بعلاوه ، میگلیتول از اثرات انسولینوتروپیک و افزایش وزن سولفونیل اوره ها می کاهد. میگلیتول فعالیت مهاری جزئی در برابر لاکتاز دارد و در نتیجه ، در دوزهای توصیه شده ، عدم تحمل لاکتوز پیش بینی نمی شود.
فارماکوکینتیک
جذب: جذب میگلیتول در دوزهای بالا اشباع می شود و 25 میلی گرم کاملاً جذب می شود در حالی که دوز 100 میلی گرم فقط 50-70٪ جذب می شود. هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد جذب سیستمیک میگلیتول به اثر درمانی آن می افزاید.
حجم توزیع: 0.18 L/kg
اتصال به پروتئین: اتصال به پروتئین میگلیتول ناچیز است (<4.0٪)
متابولیسم: میگلیتول در انسان یا در هر گونه حیوان مورد مطالعه متابولیزه نمی شود.
مسیر حذف: این ماده با دفع کلیه به عنوان یک داروی بدون تغییر از بین می رود.
نیمه عمر: نیمه عمر حذف میگلیتول از پلاسما تقریباً 2 ساعت است.
موارد مصرف میگلیتول
دیابت ملیتوس نوع 2
مقدار مصرف میگلیتول
دوز آغازی: 25 میلی گرم خوراکی هر 8 ساعت با اولین لقمه غذا
دوز نگهدارنده: 50 میلی گرم 9خوراکی هر 8 ساعت
حداکثر دوز: 100 میلی گرم خوراکی هر 8 ساعت
موارد منع مصرف
انسداد روده , اختلالات هضم غذا , کتواسیدوز دیابتی , بیماری التهابی روده , اختلال کلیوی / ادراری
حساسیت بیش از حد به میگلیتول
کتواسیدوز دیابتی ، بیماری التهابی روده ، زخم روده بزرگ ، انسداد جزئی روده
اختلالات هضم یا جذب دستگاه گوارش
اختلال شدید کلیه
عوارض جانبی میگلیتول
اسهال , نفخ , درد شکمی , راش
تداخلات دارویی
پانکراتین , اوریکما لانگیفولیا- تونگات الی , آریپیپرازول , انسولین , جمی فلوکساسین , دارچین , ریسپریدون , سیپروفلوکساسین , آتازاناویر , کوئتیاپین | کوتیاپین , ایندیناویر , لوپیناویر , انسولین لانتوس , پراملینتاید , لووفلوکساسین , کلوزاپین , انسولین رگولار , انسولین گلارژین , انسولین ایزوفان | انسولین NPH , انسولین آسپارت , آلکلومتازون , فلوران درنولید
اتانول
هشدارها
مصرف همزمان با سولفونیل اوره ممکن است منجر به هیپوگلیسمی شود. هیپوگلیسمی را با گلوکز خوراکی درمان کنید ، نه ساکارز
مصرف در بارداری
گروه B
ممکن است قابل قبول باشد. مطالعات حیوانی هیچ خطری نشان نمی دهد اما مطالعات انسانی در دسترس نیست یا مطالعات حیوانی خطرات جزئی را نشان داده و مطالعات انسانی انجام شده هیچ خطری را نشان نمی دهد.
مصرف در شیردهی
کمی وارد شیر مادر می شود. توصیه نمی شود.
دارو های مشابه
آکاربوز
اشکال دارو میگلیتول
Glyset
لینکهای پر بیننده:
